بررسی ارتباط خستگی ناشی از شفقت با آسیب اخلاقی در بین پرستاران بخش‌های داخلی جراحی بیمارستان‌های آموزشی درمانی شهر اردبیل در سال ۱۴۰۱

امروزه پرستاران به دلایلی مانند حجم زیاد کار، مراقبت از بیماران در شرف مرگ و همدردی طولانی مدت با احساسات بیماران، در معرض خستگی ناشی از شفقتقرار دارند. یکی از عوامل تاثیرگذار بر خستگی شفقت، آسیب اخلاقی است که می تواند باعث شود پرستاران به دلیل مواجهه مداوم با درد و رنج بیماران نتوانند به طور کامل به نیازهای بیماران پاسخ بدهند که این موارد می توانند باعث احساس ناکامی و خستگی شفقت در پرستاران شوند. در مطالعات پیشین اگرچه مطالعاتی در مورد دیسترس اخلاقی و خستگی ناشی از شفقت در پرستاران صورت گرفته است ولی مطالعه‌ای با محوریت ارتباط بین آسیب اخلاقی و خستگی ناشی از شفقت در پرستاران یافت نشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط خستگی ناشی از شفقت با آسیب اخلاقی در بین پرستاران بخش‌های داخلی جراحی انجام شد. مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل پرستاران بخش‌های داخلی جراحی بیمارستان‌های آموزشی درمانی شهر اردبیل بود که از بین آنها 297 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه خستگی ناشی از شفقت فیگلی و پرسشنامه آسیب اخلاقی نش استفاده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان بالای آسیب اخلاقی می تواند باعث افزایش خستگی شفقت شود. بنابراین جهت کاهش میزان خستگی ناشی از شفقت توصیه می‌شود برای پرستاران برنامه‌های مدون توانمندسازی روان‌شناختی، حمایت سازمانی، آموزش همدلی و توجه به اصول اخلاق حرفه‌ای جهت بهبود وضعیت آسیب اخلاقی و خستگی شفقت پرستاران به اجرا گذاشته شود.