جلسه دفاع نهایی آقای حبیب رزمی دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه

متن خبر:

این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و با عنوان مقایسه­ی کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی پرستاران شاغل در بخش های کرونا و سایر بخش­های مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر اردبیل در سال 1401 که روی   300 نفر از بین پرستاران شاغل در بخش کرونا و غیر کرونای بیمارستانهای شهر اردبیل انجام شد.

پرستاران نقش کلیدی در فراهم کردن مراقبت با کیفیت از بیماران دارند. کارکنان با رضایت شغلی بیشتر و کیفیت زندگی کاری بهتر عملکرد موثرتر و کارآمدتری دارند. این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی پرستاران شاغل در بخش­های کرونا و سایر بخش­ها در بیمارستان­های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام گرفت.

تعداد 150 نفر طبق نمونه­گیری در دسترس از پرستاران شاغل در بخش کرونا و  150 نفر طبق نمونه­گیری تصادفی ساده از سایر بخش­های بیمارستانی شهر اردبیل انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها  شامل پرسشنامه کیفیت زندگی کاری پرستاری بروکس و اندرسون، پرسشنامه رضایت شغلی  (MSQ)و ویژگی­های جمعیت شناختی بود.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد کیفیت زندگی کاری پرستاران در بخش های کرونا و غیر کرونا در سطح متوسط بود. همچنین میزان رضایت شغلی پرسنل در بخش های کرونا و غیر کرونا در سطح متوسط قرار داشت. متغیر های سطح تحصیلات، سابقه کار، ساعات اضافه کاری در هر ماه، میزان درآمد ماهانه، تعداد شیفت شب در هر ماه و سمت شغلی پرستاران از عوامل تاثیر گذار در کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی پرستاران بودند. لذا ضروری است اقدامات مناسبی برای مدیریت بهتر این متغیر ها در جهت ارتقا کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی انجام گردد. بنابراین لازم به نظر میرسد که مدیران بیمارستانی و همچنین دانشگاهی با آگاهی از شرایط موجود و دقت در متغیرهای تاثیرگذار بر

کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی از طریق توجه بیشتر بر عوامل تاثیرگذار و اهتمام به ارتقای سطح آن، زمینه را برای رسیدن به شرایط مطلوب مهیا کنند. پیشنهاد میگردد با انجام مطالعات بیشتر و بررسی متغیرهای تاثیرگذار دیگر،در جهت هر چه بهتر کردن شرایط کاری پرسنل پرستاری و افزایش رضایت شغلی آنان در سیستم بهداشتی و درمانی قدم برداشته شود.