جلسه دفاع نهایی خانم سولماز پورحمزه دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری اورژانس

متن خبر:

پرستاران شاغل در بخش اورژانس به دلیل ماهیت حرفه خود به طور فزاینده ای با دیسترس اخلاقی مواجه می شوند. پیش‌بینی می‌شود که این میزان دیسترس اخلاقی می‌تواند تأثیر منفی بر محبت و شفقت آن‌ها نسبت به بیمار داشته باشد.. بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط دیسترس اخلاقی و خستگی از دلسوزی در پرستاران بخش‌های اورژانس بیمارستان‌های درمانی شهر اردبیل در سال 1401 انجام شد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری  این پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس بیمارستان‌های درمانی شهر اردبیل در سال 1401بود. نتایج نشان داد که در بیمارستان‌های دولتی میزان دیسترس اخلاقی بیشتر از حد متوسط بود(58/0±12/2). نتایج نشان داد که در بیمارستان‌های آموزشی-درمانی فاطمی(62/0±22/2)، بوعلی(45/0±29/2)، امام رضا(52/0±26/2)، علوی(55/0±34/2) و بخش اورژانس کرونای امام خمینی(62/0±04/2)، میزان دیسترس اخلاقی بیشتر از حد متوسط بود و در بخش بستری اورژانس امام خمینی(73/0±76/1)،بیمارستان‌های خصوصی(76/0±76/1) و بیمارستان تأمین اجتماعی سبلان(60/0±69/1)، میزان دیسترس اخلاقی کمتر از حد متوسط بود. همچنین در همه بیمارستان‌های موردمطالعه، میزان خستگی از دلسوزی پرستاران کمتر از حد متوسط بود(43/0±17/2). براساس نتایج بین دیسترس اخلاقی با خستگی از دلسوزی در پرستاران بخش‌های اورژانس بیمارستان‌های درمانی شهر اردبیل رابطه مثبت معنی‌داری وجود داشت. با توجه به نتایج مطالعه فوق هر چه میزان دیسترس اخلاقی به دلایل مختلف در بین پرستاران بخش اورژانس بالاتر رود، میزان خستگی از دلسوزی نیز بیشتر می‌شود. بنابراین به مدیران بیمارستان‌ها پیشنهاد می‌شود تا علاوه بر نیازهای مادی، نیازهای معنوی و روانی کادر درمانی را بخصوص در دوران شیوع ویروس کرونا در نظر بگیرند و نسبت به رفع مشکلات آن‌ها اقدام نمایند تا زمینه‌های کنترل دیسترس اخلاقی در بین پرستاران فراهم شود.