جلسه دفاع نهایی خانم فاطمه مهری دانشجوی پرستاری مراقبتهای ویژه

زمینه و هدف: پرستاران بخش های ویژه به دلیل شرایط خاص ناشی از محیط کار از استرس زیادی برخوردارند، که این امر ممکن است خطاها و شکست­های شناختی شغلی را در پی داشته باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط شکست­های شناختی شغلی و محتوای شغلی در پرستاران بخش های ویژه مراکز آموزشی درمانی و تامین اجتماعی اردبیل بود.

روش کار: پژوهش حاضر توصیفی همبستگی بود که در سال 1399 انجام شد. جامعه پژوهش شامل پرستاران شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های تامین اجتماعی، علوی، بوعلی، دکتر فاطمی و امام خمینی (ره) شهر اردبیل بود که از میان آنها تعداد 267 نفر که حائز شرایط ورود به مطالعه بودند، انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های شکست­های شناختی شغلی و محتوای شغلی استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (آزمون تی تست مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون) در نرم افزارSPSS22  تحلیل شدند.

یافته ها: براساس نتایج، میانگین و انحراف معیار نمرات شکست­های شناختی شغلی (96/19)41/83 به دست آمد. از این میان 88 نفر (1/38 درصد) از نمونه ها دارای شکست های شناختی شغلی بالای 90 و 143 نفر (9/61 درصد) نمره کمتر از 90 را کسب کردند. همچنین شکست شغلی با حیطه های توانایی استفاده از مهارت، اختیار تصمیم گیری و نیازمندی­های روانشناختی کار ارتباط معکوس و با سایر حیطه های محتوای شغلی ارتباط مستقیم داشت. حیطه توانایی استفاده از مهارت با همه حیطه­های محتوای شغلی ارتباط مستقیم داشته و حیطه تصمیم گیری فقط با حیطه روانشناختی ارتباط مستقیمی داشت (05/0>P). حیطه روانشناختی کار با همه حیطه های محتوای شغلی ارتباط مستقیمی داشت. همچنین به طور مشترک حیطه تلاش فیزیکی، ایزومتریک، عدم امنیت شغلی، عدم حمایت سرپرستار و عدم حمایت همکار به غیر از حیطه تصمیم با همه حیطه محتوای شغلی ارتباط مستقیمی داشتند (05/0>P).

نتیجه گیری: براساس نتایج، تعداد قابل توجهی از پرستاران بخش های ویژه شکست های شناختی شغلی بالای را تجربه می کنند. لذا به نظر می رسد در صورت شناسایی و بهبود شکست­های شناختی شغلی بین پرسنل پرستاری، از استرس محیط کاری کاسته شده و باعث ایجاد محیطی آرام برای پرسنل پرستاری می گردد که این عامل می تواند با ارائه خدمات با کیفیت بهتر برای بیماران بخش های ویژه باعث پیشرفت در بهبود بیماران و کاهش مدت بستری در بخش های ویژه گردد.